حالا باز خدا رو شکر کنکوری نیستم که مورد بازخواست والدینم قرار بگیرم برای درس خوندن یا نخوندن. با مامان یکی از دانش آموزام حرف میزدم. دانش آموزم به شدت سردرگمه، و تو این مسیر درست شدن تایم مطالعه و خوابش، مامان و خواهرش سرزنشش میکنند و هر چی می بافیم، رشته می کنند. مامانش با من هم خیلی طلبکارانه حرف میزد و میگفت چرا خواب این درست نمیشه؟ چرا صبح دیر بیدار میشه؟ و حقیقتش بازم خدا رو شکر که به سنی رسیدم که بار مشکلاتمو خودم به دوشم بکشم و از طرف والدینم حداقل سرزنش نمیشم به اون مقدار.

به اندازه کافی واقعا در عذاب هستیم ما بچه ها. کاش پدر و مادر بکشن بیرون و بذارن یه خاکی تو سرمون بریزیم. سه سال طول کشید تا من اینو به پدر و مادرم بفهمونم. هنوزم نمیتونن نگرانیشون رو مدیریت کنند خیلی وقتا و تو کارام دخالت میکنند و it really sucks