کشیک های سخت قلب و جنگ روانش

فقط این رو میتونم بگم که جزو سخت ترین کشیک هام بود. هم روانی و هم جسمی. تم امشب MI بود. یکی از جراح های مغز شهر هم arrest کرده بود و برخلاف همیشه نرس ها خودشون برای احیا اومدن‌. شوک دادیم، چست کامپرشن انجام شد و برگشت. سریع بردنش کت لب. 

نرس های اورژانس بیمارستان اینجا حتی تو احیا هم مشارکت نمیکنند و میگن کار اینترنه. یه مریض تو cpr بود و مونیتورینگ هم بالا سرش. اتند گفت برو به نرسش بگو فشارش رو بگیره. نرس با عقده و تحکم خاصی گفت اینجا ما فشار نمیگیریم، کار اینترنه. به اتند درمانیمون منتقل کردم و دستش درد نکنه نرس رو شست.

با پرستار تریاژ هم دعوام شد که اونم بهم گفت اینجا جز یه دانشجو هیچ چی نیستی. با رزیدنت و اینترنا صورتجلسه کردیم تا گزارشش کنم. گزارشش خواهم کرد. فعلا معاون آموزشی امروز کت لب بود و نتونستم بهش بگم. امیدی ندارم به حل شدن قضیه ولی دوست دارم اعصابش خورد شه فقط. 

از خستگی دارم میمیرم

آنچه گذشت ...

بیماری سختی رو گذروندم. آرتریت داده این ویروسی که نمیدونم کروناس یا آنفولانزا. اگه مسکن نخورم، از شدت درد زانوهام تو دسشویی نمیتونم بشینم. مچ پاهام به شدت درد میکنه و نشستن و برخاستن رو زمین (اگه مسکن نخورم) خیلی سخت میشه. جواب آزمایشام رو وقت نکردم به دکترم نشون بدم. الان بخش قلب هستم. کشیکاش سنگینه. اورژانس ۱۲ ساعته بود کشیکش، این ۲۴ ساعته‌س + ۶ ساعت پست کشیک. خیلی سخته کشیکاش. مدام مریض میاد. تو اورژانس هم ۴ تا کشیکم رو فروختم و یه کشیکم بچه ها ساپورت کردند. استعلاجی داشتم و نمیتونستم کشیک وایستم. به بچه ها هم فشار وارد میشد و گفتن بفروش دیگه همون یه روزم به زور ساپورت کردیم.

در کل خیلی بد بود. الان نسبتا بهترم. تو این اوضاع یه دندونمم شکست. گفتن نمیشه نگه داشت و باید بکشی ایمپلنت کنی. فعلا ریشه‌ش مونده تا پول دستمون بیاد ایمپلنت کنیم. دو تا دندون واجبم رو پر کردم شد ۳ میلیون و ۴۰۰ (متخصص بود دکتره و گرون شد). از بس عمومی ها دندونم رو به فنا دادند، دیگه نمیتونم به دندون پزشک عمومی دندون بدم. البته دندون پزشک عمومی خوبم هستا، من پیدا نمیکنم. دو تا از دندونامم موند ماه بعد پر کنه دکتر. ایمپلنت هم یه ۴-۵ ماه بعد فکر کنم بتونیم.