ریزوریوس

چند روز پیش داشتم مزایا و معایب ازدواج سنتی و مدرن رو برای "خودم" شرح می دادم. یعنی داشتم با خودم دو دو تا چهار تا میکردم ببینم که کدومش برای من خوبه؟ البته ممکنه تفکرم اشتباه باشه. 

تو ازدواج سنتی تو تلاشی برای اثبات ارزشمندی خودت نمیکنی به نظرم. همین که یک جهاز آبرومندانه ببری و دختر خوبی باشی و خیلی با sexuality کاری نداشته باشی، حداقل ها رو داری. یه جورایی در ازای محدود کردن روابطت با جنس مخالف، پاداش میگیری. پاداشت امنیت رابطه، احترام و مورد حمایت بودنه. به نظر خیلی ساده می رسه ولی چون آدما متفاوت شدند، این قواعد کلی و تقسیم نقش هایی که از قدیم مونده ممکنه باعث تعارضاتی بشن. اگر واقعا کسی با این قواعد کلی مشکلی نداشته باشه، به نظرم خیلی هم خوبه.

اما ما تو دنیایی هستیم که نه تنها بسته نیست، بلکه با اطلاعات زیادی هم مواجهیم. تغییر در این دنیا امری اجتناب ناپذیره. تو نمیتونی وظایف ثابتی برای خودت تعریف کنی. ممکنه خیلی چیز ها عوض بشه و قدرت سازش آدما با این تغییرات مهمه. سنت و ازدواج سنتی این تغییرات رو پیش بینی نمیکنه. از همون اول یه سری چیزا رو تعریف میکنه و همه بهش پایبند باید باشند. این مشکلیه که من برای ازدواج سنتی می بینم. 

ولی تو ازدواج مدرن، اساس آدما هستند و چیزایی که میخوان. تو چیزایی که از زندگی میخوای رو میگی و دنبال آدمی میگردی که با این ها اوکی باشه. تو سنت خواسته زن و مرد و وظایفشون پیش بینی شده. اما تو ازدواج مدرن، آدما خودشون این موارد رو تعیین میکنند و این کار رو پیچیده میکنه. ممکنه تو اون احترامی که با ازدواج سنتی به دست میاری رو نداشته باشی، ولی اون چیزایی که برات مهم هستند رو مطرح میکنی و رابطه ای که مخصوص خودت هست رو می سازی. حقوقی که میخوای رو طلب میکنی (نه صرفا حقوقی که تو سنت پیش بینی شده) و ثبت میکنی تو قرارداد ازدواج. ریسک داره، ولی به نظرم حداقل برای من می ارزه.