از اونجایی که نتونستم یه پست جامع درست کنم:|

تیکه تیکه هر چی به ذهنم برسه رو تو سری ترمک نامه منتشر میکنم.


راجع به دوستی ها :

ترم اول مثل اول ابتدایی نیست که اگه همون اول کار با یه نفر آشنا شدید تا آخر دانشگاه دوستتون بمونه و همواره بهش وفادار بمونید:| . دوستی ها توی دانشگاه بخصوص بین دخترها کاملا براساس منافع هست. توصیه ام به شما این هست که حسن نیت خودتون رو به دوستاتون ثابت کنید اما ازشون انتظاری نداشته باشید! و خودتونم به خاطر رفیق هاتون عقب نندازید. قرار نیس همه چیز رو به دوستاتون بگید و دوستاتون همه چیز رو به شما بگن. ممکنه شما برید و تو یه کانونی مرکزی چیزی فعال باشید. قبلش میتونید به دوستانتون بگید که فلانی! من فلان کار ها رو هم علاوه بر درس خوندن انجام میدم و یا میتونید نگید حتی ... خلاصه که بستگی به دوستانتون هم داره ... اگه اونا بچه هایی باشن که برای همه چیز شفافیت دارند شما هم شفاف باشید باهاشون(که خیلی کمند چنین دوستانی و همواره یه سری چیزا رو پنهون میکنند ) و اگر رو راست نیستند روراست نباشید شما هم!

دور خودتون پیله نکشید! و با همه در حد سلام و علیک در ارتباط باشید. گاهی اگه لازم شد از اکیپ بزنید بیرون و با آدمای جدید ارتباط برقرار کنید. بحث اینجا بحث وفاداری و خیانت نیس. شما دنبال افرادی می گردید که از لحاظ فکری به شما نزدیک ترند. و در واقع هدف از دوستی تو دانشگاه کمک به رشد همدیگه اس . افراد با طرز فکر مشابه بهتر میتونند به هم کمک کنند.

خیلی به دنبال حاشیه نباشید و سعی کنید با آدمایی که شبیه خودتون هستند بیشتر بگردید و وقت بگذرونید تا خیلی اعصاب خوردی نکشید. از دوران دانشجوییتون لذت ببرید فقط؛ که این فرصت ها دیگه به دست نمیان.