یکی از دستاورد های این وبلاگ برای من یاد گرفتن تلفظ درست و صحیح نوشتنه ریزوریوسه. ریزوریوس نزدیک امتحانا شروع به کار کرد:) و اون ترم سر و گردن هم داشتیم. تو کلاس های ریویو آناتومی عملی به ریزوریوس که میرسیدن بچه ها میگفتن همون عضله خندانی! ریزوریس؟ ریزیریس؟ چی بود؟ و من مثه کسایی که به ناموسشون توهین شده باشه میگفتم ریزوریوس! (با صدای بلند و آمرانه خوانده شود:دی ). اکثر بچه ها تو تشخیص عضله ریزوریوس مشکل داشتند و با زایگوماتیک ماژور و گاها دپرسور انگولی اوریس اشتباه میگرفتند(نمیدونم چرا😑 ) 

نمیدونم میتونین غیرتی که از تلفظ غلط ریزوریوس و اشتباه تشخیص دادنش، درون من غلیان میکرد رو تصور کنید یا نه :))